سلامت نیوز: دبير هيئت بورد پرستاري وزارت بهداشت با اعلام اينکه تربيت نيروهاي بهياري در کشور ساماندهي مي شود، جزئياتي از سياست هاي جديد آموزشي براي تربيت رده بهياري در کشور را تشريح کرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، به نقل از سازمان نظام پرستاري، عباس عباس زاده با تشريح سياست هاي جديد آموزشي وزارت بهداشت براي تربيت بهيار در کشور گفت: بحث تربيت بهيار موضوعي نيست که در کشور متوقف شده باشد و هم اکنون دوره هاي آموزشي بهياري در کشور ارائه مي شود اما متاسفانه از ساماندهي مطلوبي برخوردار نيست به گونه‌اي که برخي مراکز تربيت کننده بهيار، وجود دارند که اصلاً مجوزي از وزارت بهداشت ندارند يا مجوزشان بسيار قديمي است و مورد بازبيني قرار نگرفته و بروز نشده است.

وي افزود: در سياستهاي جديد تربيت بهيار تلاش بر اين است که يک ساماندهي نسبت به تربيت بهيار هم از نظر برنامه آموزشي و هم تعداد آموزش نيروها صورت گيرد.

دبير هيئت بورد پرستاري وزارت بهداشت ادامه داد: سوال مهمي که مطرح است اين است که آيا ما در سيستم بهداشت و درمان کشورمان به رده اي پايين تر از کارشناس پرستاري نياز داريم يا خير؟ البته ممکن است در تفکري ايده آلي مطرح شود که ما مي‌خواهيم خدماتمان بسيار عالي و در سطح بسيار بالا باشد و لذا نيازي به رده‌اي تحت عنوان بهيار در کشور نيست.

وي يادآور شد: اما نکته اينجاست که اگر بر اين تفکر ايده آلي مصر باشيم نيازمند يکسري ملزومات هستيم. اول آنکه بايد تعداد پرستارانمان به اندازه کافي و مطلوب باشد و دوم اينکه اين تعهد کاري در پرستاران ما وجود داشته باشد که علاوه بر ارائه خدمات سطح بالا، حاضر به ارائه خدمات اوليه و ابتدايي بيمار نيز باشند که بي شک در هر دو مورد ما دچار مشکل هستيم.

همراهان بيمار هم اکنون خدمات بهياري را به دوش مي‌کشند

عباس زاده ادامه داد: لذا با توجه به تعداد بسيار کم پرستاران با توجه به نياز سيستم بهداشتي و درماني، پرستاران ما ناچار به ارائه خدمات سطح بالاتر هستند و به تبع خدمات سطح پايين بدون متولي باقي مي ماند و اين گونه مي‌شود که همراهان مريض مجبور به ارائه اين خدمات مي‌شوند به طوري که اگر ما همراهي مريض را در بيمارستانها حذف کنيم، بسياري از خدمات که براي بيمار ضروري است و حتي در مواردي حياتي است، از بين مي رود و کسي نيست که آنها را انجام دهد.

وي اضافه کرد: متاسفانه الان وضعيت به گونه‌اي است که اگر بيماري، همراه نداشته باشد به اصطلاح عاميانه کلاهش پس معرکه است و از يکسري خدمات اوليه و ابتدايي محروم مي‌ماند لذا مي‌طلبد که ما در بيمارستانها کادر درماني بيمار را تکميل کنيم و اين به اين معناست که هر کسي سر جاي خود کار کند.

رئيس دانشکده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي گفت: بايد به جايي برسيم که پرستار کار پرستاري کند، بهيار خدمات بهياري ارائه دهد و پزشک نيز طبابت کند و نيازي به مداخله همراهان بيمار براي ارائه خدمات به مريض نباشد و همراهان بيمار فقط نقش ملاقات کننده بيمار را داشته باشند و تمام خدمات توسط بيمارستان به بيماران ارائه شود.

وي در خصوص انتخاب نام بهياري در برنامه جديد آموزشي براي اين رده، گفت: به هر حال بهياري نامي شناخته شده در کشور و سيستم سلامت ما است و در تشکيلات بيمارستاني و سازمان مديريتي اين پستي تعريف شده است و در سياستهاي جديد آموزشي براي تربيت بهيار نيازي نديديم که تغييري در اين زمينه اتفاق بيافتد.

عباس زاده با تأکيد بر اينکه تلاش ما بر اين است که خدمات ارائه شده توسط بهياران نيز همانند پرستاران داراي کيفيت لازم باشد، گفت: متاسفانه در برنامه فعلي تربيت بهيار، فرايند به اين شکل است که از سطح سوم راهنمايي دوره اي 3 ماهه الي دو ساله برگزار مي شود و فرد با اخذ ديپلم بهياري با مهر آموزش و پرورش به بهيار تبديل مي شود اين در حالي است که به نظر مي رسيد در اين چرخه آموزشي اشکالاتي وجود دارد که در فرد آموزش ديده، توانمندي لازم براي ارائه خدمات بهياري را ايجاد نمي کند.

وي افزود: لذا مجموعه اين عوامل باعث شد که دوره بهياري يکساله مورد بررسي و تجديد نظر قرار گرفت و در حال حاضر برنامه اي بروز و آماده در دست است که با کمک معاونت پرستاري وزارت بهداشت و نظرخواهي از اساتيد بورد پرستاري تدوين شده و در مرحله اجرايي است.

مشاور معاون پرستاري در امور سياستگذاري هاي آموزشي و حرفه اي تأکيد کرد: اين برنامه به هيچ عنوان دانشگاهي نيست و مدرک تحصيلي به کسي داده نمي شود و صرفاً به ارائه يک گواهينامه بهياري ختم مي شود که نشان از صلاحيت فرد آموزش ديده براي ارائه خدمات بهياري در بيمارستانها دارد.

وي افزود: لذا دارنده اين گواهينامه مشروط به اينکه در مرکزي مورد تأييد وزارت بهداشت و داراي صلاحيت مورد تأييد معاونت آموزشي وزارت بهداشت آموزش ديده باشد، مي تواند در مراکز درماني به ارائه خدمت بپردازد.

دانشکده هاي پرستاري بر تربيت بهياران نظارت علمي مي‌کنند

عباس زاده ادامه داد: البته معاونت آموزشي وزارت بهداشت مي‌تواند اين وظيفه را به دانشکده هاي پرستاري محول کند و به اين ترتيب دانشکده هاي پرستاري مستقيماً وارد چرخه تربيت نيروي بهيار نمي‌شوند بلکه بر مراکز تربيت کننده اين نيروها به لحاظ علمي نظارت مي‌کنند تا فارغ التحصيلان اين مراکز از استانداردهاي لازم براي کار بهياري برخودار باشند.

وي تصريح کرد: نکته مهم ديگر اينکه، اين دوره ها نيز تا جايي گسترده مي‌شود که فقط رفع نياز کند و به همان اندازه که ما پست در بيمارستانها به عنوان بهيار نياز داريم يا همان ميزاني که در بيمارستانهاي خصوصي نياز به بهيار داريم، اين نيروها توسط مراکز داراي صلاحيت تربيت مي‌شوند و پس از آن ديگر نيازي به تداوم فعاليت اين مراکز نخواهد بود.

به 10 هزار بهيار نيازمنديم

نايب رئيس شوراي عالي نظام پرستاري با استناد به برآوردهاي انجام شده از ميزان نياز به بهيار در کشور گفت: بر اين اساس در سال 94 ما به 10 هزار بهيار در کل کشور نياز داريم که تقريباً يک چهارم نيازي است که به پرستار در کشور وجود دارد.

وي افزود: به عبارتي ما به حدود 40 هزار نفر پرستار جديد نيازمند هستيم که يک تعدادي از آنها هم اکنون در دانشکده هاي پرستاري در حال تحصيل هستند که اميدواريم به زودي فارغ التحصيل شده و وارد چرخه کار شوند و بتوانند بخشي از نيازهاي کشور به نيروي پرستار را پاسخ دهند.

عباس زاده ادامه داد: لذا ما حداکثر به يک چهارم تعداد پرستارانمان به بهيار نياز داريم و نظارت آن نيز بر عهده معاونت پرستاري وزارت بهداشت است و با نظر اين معاونت، نيروهاي بهيار تربيت مي شوند و شرح وظايف، تشکيلات و جايگاه سازماني خاص خودشان را نيز خواهند داشت.

وي يادآور شد: در حقيقت در سياستهاي جديد تربيت بهيار، کاري که شده است اين است که آموزش بهياران را در کشور بهينه و بروز کرده ايم و نظارت ها را افزايش داده ايم تا ان شاء الله پس از اين تربيت بهياران با کيفيتي بهتر و بالاتر از سطح ديپلم انجام گيرد.

توقف فعاليت مدارس بهياري در دستور کار است

دبير هيئت بورد پرستاري وزارت بهداشت ادامه داد: تلاش ما با اعمال برنامه جديد تربيت نيرو در رده بهياري بر اين است که فعاليت مدارس بهياري که از زير ديپلم دانش آموز مي پذيرفتند با رايزني بين وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش متوقف شود و تربيت بهيار محدود به گذراندن دوره هاي يکساله و بروز شود.

وي با اشاره به وجود دوره هاي بهياري در ساير کشورها گفت: به دنبال بررسي هاي انجام گرفته مشخص شده است که بسياري از کشورهاي دنيا از جمله کشورهاي پيشرفته که داراي سطح سلامت مطلوب و خوبي هستند، داراي دوره هاي مشابه بهياري تحت عناوين مختلف اما با کارکردي مشابه هستند.

عباس زاده افزود: ما هم براي اينکه بتوانيم استانداردهاي مراقبت از بيمار را در سطوح مختلف حفظ کنيم طبيعتاً همان طور که به فکر بهبود کيفيت تحصيلات تکميلي و گسترش دوره هاي ارشد و دکتري هستيم بايد به فکر رده هاي پايين تر از کارشناسي نيز باشيم و مسئوليت خود را در اين زمينه نيز ادا کنيم.

وي در خصوص مراکز مجاز به تربيت نيروي بهياري بر اساس سياست هاي آموزشي جديد گفت: معمولاً دوره هايي که منجر به گواهينامه مي شوند، محدوديتي ندارند و هر مرکز و سازماني اعم از خصوصي و دولتي با لحاظ شرايط لازم که در چک ليست هاي برنامه مدون آموزشي در اين باره قيد شده است، مي توانند اقدام به تربيت بهيار کند.

مشاور معاون پرستاري در امور سياست گذاري هاي آموزشي و حرفه اي با اشاره به شرايط مراکز ارائه دهنده دوره هاي آموزشي بهياري گفت: اين مراکز بايد علاوه بر فضاي آموزشي تئوريک امکان ارائه فضاي آموزشي کارآموزي در بخش هاي مختلف بيمارستاني را نيز داشته باشند و با لحاظ اين شرايط مي توانند درخواست خود را جهت راه اندازي اين دوره ها ارائه کرده و پس از بررسي هاي لازم تحت نظارت نهادهاي نظارتي (دانشکده هاي پرستاري) اقدام به تربيت نيروي بهيار کنند.

*********

 

 

تربیت شش ماهه پرستاران،خیانت تاریخی به نظام سلامت

۱۳۹۴/۰۲/۲۸ - ۱۲:۲۸ - کد خبر: 148301

سلامت نیوز:محمود عمیدی ،پرستار طی یادداشتی اختصاصی به سلامت نیوز، ضمن اظهار نگرانی از افزایش چند برابری ظرفیت دانشکده های پرستاری خاطرنشان کرد :در حال حاضر به ازای هر25 دانشجو یک عضو هیات علمی داریم و با افزایش ظرفیت به دوبرابر این رقم به 50دانشجو به یک استاد می رسد ، از امکانات حرفی نمی زنم چون کسی اعتقاد ندارد که دانشجویان پرستاری هم به امکانات نیاز دارند و امکانات فعلی در حد صفر است و صفر را هر چند برابر کنی باز جواب صفر است و این را دانشجویان پرستاری به خوبی درک می کنند.

به گزارش سلامت نیوز متن کامل این یادداشت در زیر می آید:
گویا هنوز برخی خواب زده متوجه بیداری پرستاران نشده اند و اینکه اطلاع رسانی در پرستاری بر خلاف خواست سالیان متمادی ایشان که تلاش در بی اطلاعی و ناآگاهی پرستاران داشتند امروزه اطلاع رسانی به روز انجام می شود و همه در یک روز و یک ساعت از مقاصد افراد مطلع می شوند. اینکه در سالهای گذشته اغلب مدارس بهیاری تعطیل شد در روند پیشرفت علم و بالا رفتن سطح نیازهای مراجعان به مراکز درمانی و ..... بود و اتفاقا اقدامی درست بود.

تصمیمات شتابزده و بدون تفکر به بدنه اجتماعی، سیاسی و مهمتر از همه به سلامت جامعه در حوزه نظام سلامت آسیب می زند. در ماههای اخیر شاهد موارد بسیاری از این نوع تصمیمات بودیم و متاسفانه هنوز هم هستیم.

اعلام افزایش حقوق پرستاران خلاف واقع از رسانه ملی، که بارها و بارها تکرار شد و کلیدش یک سال پیش خورد،وعده های دروغین توسط معاونین و شخص وزیر به پرستاران ، افزایش یک باره درآمد کسانی که چند ده میلیون دریافتی داشتند، نخبه انگاری و تافته جدا بافته اعلام کردن خود که البته غرور و کبر در آن نمایان است، مقایسه مشاغل مختلف با پرستاری مانند مهمانداری و آتش نشانی و ... که همه از نظر ما مشاغل بسیار مهمی هستند، اقدامات عجولانه و برنامه ریزی یک طرح بسیار پیچیده به جای اجرای قانون تعرفه گذاری به نام مبتنی بر عملکرد، عدم پیگیری اجرای قوانین حوزه سلامت بویژه قوانین حوزه پرستاری مانند بهره وری و تعرفه گذاری که اولی سال هشتاد و هشت و دومی سال هشتادو شش توسط نمایندگان محترم مجلس تصویب شده اند، و این اواخر تلاش در احیای طرحی که حدود بیست و پنج سال پیش توسط وزارت دکتر فاضل مبنی بر هیات امنایی کردن بیمارستانهای دولتی (یعنی سپردن مراکز دولتی به پزشکان ) و تربیت پرستاران 6 ماه دوره دیده توسط خود مراکز ، همه و همه دست به دست هم داده است تا بزرگترین صنف نظام سلامت که نقش عمده ای در ارائه ی خدمات پیشگیری ، درمان و بازتوانی مردم نجیب ایران دارند به سمت نارضایتی هدایت شوند و چون گوش شنوایی علیرغم تمام نامه نگاری ها نیافتند مجبور به گذر مرحله به مرحله از اعتراضی قانونی به اعتراضی دیگر شدند.

اما اینجا بحث ما بحث انحصار طلبی برخی از افراد جامعه نظام سلامت است، اینکه این افراد از رانتهای مختلف و از جمله رانت اطلاعاتی استفاده می برند واضح است . اینکه این دوستان از طریق ارتباطات ویژه شرکتی را که در بین پرستاران بدنام بوده با تغییر نام و با شاخص کردن توسط نفوذ و اعتبار نظام پرستاری بین افراد مامور ثبت نام و آموزش بهیاران می کنند آخرین مورد آن است.

طرح تربیت پرستارانِ شش ماهه ،حدود 25 سال پیش مطرح شد و در آن زمان بنده دانشجو بودم و چقدر جنگیدیم تا وزارت بهداشت از این خیانت تاریخی به نظام سلامت مردم که به اشتباه تجارت خانه بیماری محور انگاشته شده است چشم بپوشد.

البته هیچ کس انتظار چنین تحرک و آگاهی را از پرستاران نداشت. چرا که پرستاران در سالهای متمادی در دانشکده ها و محل کار طوری بار آمده اند که گمان کنند فقط باید سرشان پایین باشد و هر کاری گفته شد انجام دهند.

وقتی به وضعیت آموزش دانشجویان پرستاری در مراکز درمانی می پردازیم و با دانشجویان پزشکی و یا حتی سایر رشته ها مانند بینایی سنجی و ... مقایسه می کنیم میبینیم که دانشجویان پرستاری برای برگزاری کنفرانسهایشان هم مشکل دارند چه برسد به محل استراحت و پاویون و ....

مثلا هر گاه خواست قانونی مصوب هر کجا را اجرا کند و تازه هر طور که خواست اجرا کند. ما که کلا با طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد به دلیل اینکه اختلاف پرداختها را افزایش میدهد و ضمنا جایگزین قانون مصوب مجلس می شود مخالفیم ولی همین طرح بی اساس باعث اعمال سلیقه های مختلف بر ساعت کار پرستاران شده و مدیران پرستاری تحت نفوذ بالادستیها ساعت کار را تا 192 ساعت اعلام کرده اند که با قانون بهره وری و قانون کار مغایرت دارد. اما چه کسی به این مغایرتها رسیدگی می کند؟ شکایت را باید پیش متشاکی ببریم؟

گذشته از این حرفهاو اقدامات ناصواب که قطعا سلامت و جان مردم را هدف قرار داده ، احیای بهیاری خود درد بزرگی است که بحثش بماند جایی دیگر ولی از همین امروز ثبت نام آموزش دوره بهیاری را به شرکتی سپرده اند که مدیر عامل امروزش شخصی است که قایم مقام رئیس سازمان نظام پرستاری است و البته این روابط سالها بر این گستره سیطره داشته است.

کشف روابط بین این مسایل و حل نحوه استفاده و برخورداری از رانتها نبوغ نمی خواهد و با اندکی دو دوتا کردن همه چیز آشکار است و شاید بتواند موضوع مورد رسیدگی سازمان بازرسی کل کشور باشد اما موضوع مهم و اهم این است که از کجا به کجا رسیده ایم ؟

تصمیم بسیار غلط دیگر افزایش چند برابری ظرفیت دانشکده های پرستاری است ، چرا که بر اساس اعلام خود نظام پرستاری از زبان استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان در حال حاضر به ازای هر25 دانشجو یک عضو عیات علمی داریم و با افزایش ظرفیت به دوبرابر این رقم به 50دانشجو به یک استاد می رسد ، از امکانات حرفی نمی زنم چون کسی اعتقاد ندارد که دانشجویان پرستاری هم به امکانات نیاز دارند و امکانات فعلی در حد صفر است و صفر را هر چند برابر کنی باز جواب صفر است و این را دانشجویان پرستاری به خوبی درک می کنند.

حرف آخر این است که جایگاه کسانی که خود را نخبگان و دانشمندان پرستاری می دانند در این حرکتها کجاست؟افرادی که این اواخر تبدیل به سربازان وزارت بهداشت شده اند و از بزرگان پرستاری از نظر مدرک و جایگاه منصبی به حساب می آیند چه برداشتی از این انحصار طلبی ها دارند؟

آیا به ایشان هم سهمی می رسد؟ یا قرار است چه اتفاقی برایشان بیافتد؟آیا این افراد ارعاب شده اند؟ نقش بورد پرستاری چیست؟ واقعا توجیه این کارها را چگونه مقابل آینه برای خودشان بیان می کنند؟

جناب دکترهای پرستاری (همه را نام می برم که دلخوری نشود)! بزرگواران بزرگ! جایگاه شما کجای این معادله قرار دارد؟ راستی نظر شما در این باره چیست؟

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند                                     چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

پرسشی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس                                         توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟